۱۳۹۰ بهمن ۲۴, دوشنبه

سخنرانی فراموش نشدنی ویکتور هوگو

 سخنرانی فراموش نشدنی ویکتور هوگو بزرگ‌ترین شاعر سده نوزدهم فرانسه و شاید بزرگترین شاعر در گستره ادبیات فرانسه در مجلس فرانسه که بعنوان یکی از تاثیرگذارترین سخنرانی های دو قرن اخیر همواره در یاد ها خواهد ماند برای پی ریزی جامعه ای بکوشیم که در آن حکومت بیشتر از یک قاتل عادی حق قاتل شدن نداشته باشد، و وقتیکه بصورت حیوانی درنده حمل کند، با خودش نیز چون باحیوانی درنده عمل شود برای پی ریزی جامعه ای بکوشیم که در آن جای کشیش در کلیسای خودش باشد و جای
دولت در مراکز کار خودش، نه حکومت در موعظه مذهبی کشیشان دخالت کند و نه مذهب به بودجه و سیاست دولت کاری داشته باشد.
برای پی ریزی جامعه ای بکوشیم که در آن، همچنانکه قرن گذشته ما قرن اعلام تساوی حقوق مردان بود، قرن حاضر ما قرن اعلام برابری کامل حقوقی زنان با مردان باشد.
برای پی ریزی جامعه ای بکوشیم که در آن آموزش عمومی و رایگان، از دبستان گرفته تا کلژدوفرانس، همه جا راه را به یکسان بر استعدادها و آمادگی ها بگشاید. هرجا که فکری باشد کتابی نیز باشد. نه یک روستایی بی دبستان باشد، نه یک شهر بی دبیرستان، نه یک شهرستان بی دبیرستان،و همه اینها زیر نظرو مسئولیت حکومتی لائیک، حکومتی کاملا لائیک، حکومتی منحصرا لائیک  .
برای پی ریزی جامعه ای بکوشیم که در آن بلای ویرانگری بنام گرسنگی جایی نداشته باشد. شما قانونگزاران، از من بشنوید که فقر آفت یک طبقه نیست، بلای همه جامعه است. رنج فقر تنها رنج یک فقیر نیست، ویرانی یک اجتماع است. احتضار طولانی
فقیر است که مرگ حاد توانگر را به دنبال میاورد. فقر بدترین دشمن نظم و قانون است. فقر نیز، همانند جهل، شبی تاریک است که الزاما میباید سپسده ای بامدادی در پی داشته باشد.

ویکتور هوگو، سخنرانی در مجمع قانون گزاری فرانسه
پانزده ژانویه 1850
منبع: کتاب "پس از 1400سال" نوشته شجاع الدین شفا

۱۳۹۰ بهمن ۱۷, دوشنبه

طنين صداي ما را رساتر كنيد !


 امنیت ملی را چه کسانی به خطر می اندازند ؟مادران یا حاکمان؟

اقلیت حاکم بر ایران، روز به روز حلقه فشار و سرکوب را بر گروهها،سازمانها، احزاب، فعالان اجتماعی و حتا مردم عادی تنگتر و تنگتر کرده ودیکتاتوری و استبداد خود را به شکلی وحشیانه تر اعمال میکند.

در حالی که مردم حق نفس کشیدن ندارند و بسیاری از آزادی خواهان تنها به جرم حقطلبی؛ زندانی، مفقود، مجروح و کشته می شوند و خانوادههایشان حق هیچ گونه شکایت و پیگیری واقعی را ندارند.

در حالی که شکنجهگران و قاتلان، آزادانه به جنایتهای خود ادامه میدهند،زنان و مادرانی که برای رسیدن به حداقل حقوق انسانی و اجتماعی خود و یا برای دفاع از حقوق قانونی خود و فرزندانشان حاضر به سکوت نشده اند، بارها مورد آزار و تهدید قرار می گیرند؛ یا به اتهام اقدام علیه امنیت ملی، مورد محاکمه قرار گرفته و با اتهامات بي اساس و مجازات های سنگین دربیدادگاه ها مجرم قلمداد می شوند؛ هم اکنون نیز دو نفر از آنان در زندان به سر می برند.

ژیلا مهدویان مادر حسام ترمسی به جرم دادخواهی از وضعیت فرزندش و همدردی با مادران عزادار به پنج سال زندان، سه سال تعزیزی و دو سال تعلیقی ودخترش مریم نجفی نیز به دو سال حبس، یک سال و نیم تعلیقی و شش ماه تعزیری محکوم شده است. حسام پسرش، جوانی است که برای همراهی با جنبش سبز در سال ١٣٨٨ یک سال زندان را تحمل کرد و پس از آزادی با وضعیتی مشکوک بیمار شد وهنوز هیچ کس نمی داند که علت بیماری او پس از آزادی از زندان چه بوده است.

ژیلا کرم زاده مکوندی ، شاعر و از حامیان مادران عزادار، به جرم همدردی وسرودن شعر برای مادران و جان باختگان به چهار سال حبس، دو سال تعزیزی ودو سال تعلیقی محکوم شده و در تاریخ ٦ دی ماه برای اجرای حکم ، بازداشت و روانه زندان شده است.

لیلا سیف اللهی، پزشک و از حامیان مادران عزادار، نیز به چهار سال حبس، دو سال تعزیزی و دو سال تعلیقی محکوم شده است.

اکرم نقابی، مادر سعید زینالی به جرم پیگیری وضعیت فرزندش به مدت دو ماه زندانی شده و محاکمه شده است. سعید دانشجویی بود که در ٢٣ تیر ١٣٧٨ مقابل چشمان خانواده اش در منزل بازداشت و ربوده شد و تا به حال هیچ مقام مسئولی پاسخی مبنی بر زنده بودن یا کشته شدن او نداده است.

پروین مخترع، مادر کوهیار گودرزی به جرم پیگیری وضعیت فرزندش به ٢٣ ماه حبس تعزیری محکوم و زندانی شده است. کوهیار دانشجو و فعال حقوق بشر است که هم اکنون در زندان به سر می برد.

منصوره بهکیش، از خانواده های جان باختهگان دهه ٦٠ است که شش تن از خانواده اش کشته شده اند. او نيز به جرم دادخواهی و همدردی با مادران عزادار و حضور در خاوران و بهشت زهرا، بارها احضار و مورد اذیت و آزار قرار گرفته است و در آخرین بازداشت یک ماه را در حبس گذرانده است و نهايتا در ٤ دی ماه ، توسط قاضی صلواتی محاکمه و در انتظار حکم نهائي است.

نادر احسنی، یکی دیگر از حامیان مادران پارک لاله، پس از تحمل یک سال زندان و پس از آزادی، دوباره به دادگاه احضار و به دو سال حبس تعزیری محکوم شده است.

تعدادی دیگر از مادران و خانواده های جان باختگان و حامیان ، بارها احضار، بازداشت و محاکمه شده و در وضعیتی بلاتکلیف بسر می برند و تعدادی دیگر از آنها نیز بارها مورد بازخواست قرار گرفته یا تهدید شده اند.

هم چنين خانم "فاطمه الوندی" مادر مهدی محمودیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر کرج نيز ١٣ دي ماه، توسط ماموران امنیتی بازداشت و مورد بازجویی قرار گرفته و سپس آزاد شده است. نامبرده طی دو سال گذشته بارها از طریق دادستانی پیگیر مرخصی استعلاجی برای فرزند بیمارش بوده است.

مي پرسيم : کدامیک ازخواسته ها و حرکت های مادران و حامیان، غیرقانونی بوده که امنیت ملی کشور به خطر افتاده است؟

جز اینکه پیگیری وضعیت فرزند در هر دین و آیین و قانونی، حق هر مادری و همراهی و حمایت از مادران، وظيفه ي تک تک فرزندان جامعه جهانی است.

حاکمان، امنیت ملی را امنیت اوباش، قاتلان و شکنجهگران می دانند و به همین دلیل این چنین از حرکت مادران به وحشت افتاده اند و به اشکال مختلف آنها را مورد اذیت و آزار قرار می دهند.

ما مادران پارک لاله و حامیان در سرتاسر دنیا، ضمن پافشاری برسه خواسته اصلی خود مبنی بر آزادی تمامی زندانيان سیاسی – عقیدتی، لغو مجازات اعدام و محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان کشتارهای سی و سه سال گذشته؛ از مردم آزادیخواه و نهادهای حقوق بشری می خواهیم برای آزادی پروین مخترع و ژیلا کرم زاده مکوندی و توقف فشار بر مادران دادخواه و حامیانشان درایران، ما را همراهی و طنین صدای ما را رساتر کنند.

۱۳۹۰ بهمن ۱۳, پنجشنبه

گزارش : 5 شنبه 26 ژانویه مادران صلح مونترال

روز 5 شنبه 26 ژانویه همانند 5 شنبه آخرهر ماه ویژیل مادران صلح مونترال
در دانشگاه کبک بر گزار شد.
شرکت کنندگان با پخش اعلامیه در زمینه مادران داغدار زندانی در ایران
واعتراض به دستگیری پرستو دو کوهکی و مرضیه رسولی با در دست داشتن پستر
ونصب پرده مادران صلح مونترال و اسامی کشته شدگان پس از انتخابات و
شعارهائی مبنی بر لغو احکام اعدام وآزادی زندانیان سیاسی توجه رهگذران را
جلب میکردند .
آنچه در این برنامه چشم گیر بود گذر هزاران دانشجو از مقابل کیوسک مادران
وتوقف پسران و دختران ایرانی و همدردی آنان ، که برخی خود حضور در پارک
لاله را تجربه کرده بودند با دادن ایمیل های خود برای ارتباط گیری از این
حرکت پشتیبانی نمودند . مسئله دیگر توقف دانشجویان مصری و سوری در زمینه
بهار عربی ! با خواست استفاده از تجربیات مردم از حکومت اسلامی در ایران
و تمایل به یک نظام لائیک در کشورشان به بحث و گفتگو میپرداختند